Douche conta de varias historias relacionadas cas cóbregas.
- Referiume un amigo da banda de Piquín que una vez presenciara una loita entre una víbora e una donicela. A donicela brincaba arredor da cobra tentando morderlle na cabeza e a cobra embestía tratando de morderlle á donicela. De cando en cando, a donicela, deixaba a loita e corría hasta un cardo que había cerca e fregabase contra él, retornando de novo a atacar á víbora. O meu amigo, intrigado polo papel do cardo naquela loita, arrincouno e tirouno fora do alcalce da denosiña. Cando ésta volviu de novo a intentar fregarse contra o cardo, empezou a dar voltas desesperada, en busca dél, hasta que ós poucos momentos, ó non achalo, caiu morta. Preguntabase o meu amigo se o cardo lle proporcionaría alguna clase de antídoto á denosiña, contra as mordeduras da víbora.
- A miña muller é da banda de Curtis e contoume que de pequeña, apañando o centeo, ca man esquerda separabanse un pouco as canas de cereal para poder meter a fouciña e cortar, e nunha desas sentiu un peso desusado no alto e ó levantar a vista viu espantada una cóbrega de cerca dun metro enrroelada nas espigas que a duras penas soportaban o seu peso. ¿Estaría asoleándose ou asexando alguna presa?.
- Nos días de vran de muito calor séntense cantar as cóbregas, que producen un son agudo e metálico perfectamente audible que soa algo como “chás-chás-chás” . Nesas ocasións din os veciños: “cantan as cobras; ven chuvia”.
- En Carnota, avisabanlle ós cativos, que había que ter conta que non caera leite na corte ó muxir, nin deixar que ás vacas lle deitaran os tetos, porque eso atraía as cobras que seique teñen un mamar tan gostoso que as vacas antes queren que lle mame una cobra que a sua cria. Outra variante é o conto dunha muller que quedou a dormir dándolle o peito á criatura. Cando acordou, tiña una cobra mamando do seu peito e para que o neno non chorara, metéralle a punta do rabo na boca coma se fora un chupete.
Historias facilitadas por Pepe da Cañada, autor do blogue http://republicadecarnota.blogspot.com/
miércoles, 11 de noviembre de 2009
lunes, 2 de noviembre de 2009
Mais de Lagartos e cobras
Esta é unha lenda que escoitei varias veces, a última que lembro de boca do avó da miña muller, trátase dun suceso contado como verídico, neste caso ocorrido ao irmán do narrador:
"Estando meu irmán durmindo no monte sentiu como algo lle facía cóxegas debaixo da nariz, esto despertouno, e puido ver que o que lle facía cóxegas era un lagarto e que cerca andaba unha víbora: o lagarto fora avisalo de que se estaba achegando a víbora, gracias ao lagarto pudo escapar ".
"Estando meu irmán durmindo no monte sentiu como algo lle facía cóxegas debaixo da nariz, esto despertouno, e puido ver que o que lle facía cóxegas era un lagarto e que cerca andaba unha víbora: o lagarto fora avisalo de que se estaba achegando a víbora, gracias ao lagarto pudo escapar ".
Etiquetas:
Lacerta lepida,
Lagarto,
víbora,
Vipera
Suscribirse a:
Entradas (Atom)